ဘုရားရွင္၏ ႐ိုက္ျခင္း၊ သတ္ျခင္း

                                                                            ဘုရားရွင္၏ ႐ိုက္ျခင္း၊ သတ္ျခင္း

                   “ေဟာသည္စာက မိုးကတ္ၿမိဳ႕၊ ပိတ္စြယ္ရပ္၊ ဦးကိုကိုေလး+ေဒၚစန္းျမင့္ တို႔ထံက ေပးစာျဖစ္ပါတယ္ ဘုရား”

                   “ဆိုစမ္းပါဦး၊ ဦးကိုကိုေလးရဲ႕ စာက ဘာတဲ့တုန္း”

                   “ဦးကိုကိုေလးရဲ႕ စာမွာ ေရးထားတာက ဦကိုကိုေလးဟာ မိလိႏၵပဥွာ ျမန္မာျပန္စာအုပ္ကို ဖတ္ပါသတဲ့၊ ေဒဝဒတၱပဗၺဇၨပဥွာ အရွင္နာဂေသမနေထရ္ ျမတ္က မိလိႏၵမင္းႀကီးရဲ႕ အေမးကို ေျဖဆိုရာမွာ မင္းျမတ္-ျမတ္စြာဘုရားသည္ သတၱဝါတို႔၏ အစီးအပြား၏အစြမ္းျဖင့္ ႐ိုက္ပုတ္လည္း ႐ိုက္ပုတ္ေတာ္မူ၏၊ တြန္းခ်လည္း တြန္းခ်ေတာ္မူ၏၊ သတ္လည္း သတ္ေတာ္မူ၏၊ မင္းျမတ္-ျမတ္စြာဘုရားသည္ ႐ိုက္ပုတ္၍သာလွ်င္၊ တြန္း၍သာလွ်င္၊ သတ္၍သာလွ်င္ သတၱဝါတို႔၏ အစီးအပြားကို ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူ၏-လို႔ ပါရွိပါသတဲ့၊ ေလာကထြက္ထား ဘုရားစင္စစ္ျဖစ္ပါလ်က္ သတၱဝါမ်ားကို ႐ိုက္ရတယ္၊ တြန္းခ်ရတယ္၊ သတ္ရတယ္ဆိုတာ ဦးကိုကိုေလးရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ဘဝင္မက်ျဖစ္ေနပါသတဲ့၊ စာထဲမွာလည္း တိုက္႐ိုက္ပါရွိေနေလေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ခံျငင္းဖို႔လည္း ခက္ေနပါသတဲ့၊ ဒါေၾကာင့္ ဘဝင္က်ေအာင္ အေျဖေပးေတာ္မူပါဦးလို႔ ေလွ်ာက္ထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား”

                   “ဘုရားရွင္ရဲ႕ တရားေတာ္ဟာ အလြန္ ခက္ခဲနက္နဲတယ္၊ နာနာနယနိပုဏ ဆိုတဲ့အတိ္ုင္း နည္းေပါင္းမ်ားစြာပါဝင္လို႔ အလြန္သိမ္ေမြ႔တယ္၊ မိလိႏၵပဥွာ မွာ အရွင္နာဂေသနေဟာတဲ့ ယခုတရားက တိုက္႐ိုက္ယူရမည့္ နီတတၳနည္း မဟုတ္ဘူး၊ အဓိပၸာယ္ကိုေဆာင္ရမည့္ ေနယ်တၳနည္းျဖစ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ႐ိုက္တယ္ဆိုတာ အဟုတ္႐ိုက္တာ မဟုတ္ဘူး၊ တရားျဖင့္ ႐ိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္၊ သတ္တယ္ဆုိတာလည္း တကယ္သတ္တာမဟုတ္ဘူး၊ တရားျဖင့္ သတ္ျခင္းျဖစ္တယ္၊ သည္အေၾကာင္းကို သိသာေအာင္ အဂၤုတၱရ စတုကၠနိပါတ္ကလာတဲ့ ေကသိသုတ္ ကို ေျပာျပမယ္”

                   “မွန္ပါ - မိန္႔ေတာ္မူပါဘုရား”

                   “ေကသိအမည္ရွိတဲ့ ျမင္းဆရာတစ္ဦးက တစ္ရက္ေတာ့ ဘုရားရွင္ထံ အဖူးအေျမာ္ ေရာက္သြားတယ္၊ ဘုရားရွင္ထံေရာက္ေတာ့ ဘုရားရွင္အား ရွိခိုးဦးခ်ၿပီး သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္တဲ့ေနရာမွာ ထိုင္ေနသတဲ့၊ သည္အခါ ဘုရားရွင္က “ေကသိ-သင္ဟာ ထင္ရွားတဲ့ ျမင္းဆရာတစ္ေယာက္ ျဖစ္တယ္၊ ျမင္း႐ိုင္းမ်ားကို ယဥ္ေက်းေအာင္ သင္ ဘယ္လို ဆံုးမလဲ” လုိ႔ ေမးေတာ္မူတယ္၊  “အရွင္ဘုရား - တပည့္ေတာ္ဟာ ျမင္း႐ိုင္မ်ားကို အႏုနည္းျဖင့္လည္း ယဥ္ေက်းေအာင္ ဆံုးမပါတယ္၊ အၾကမ္းနည္းျဖင့္လည္း ယဥ္ေက်းေအာင္ ဆံုးမပါတယ္၊ အႏုအၾကမ္းနည္းျဖင့္လည္း ယဥ္ေက်းေအာင္ ဆံုးမပါတယ္” လု႔ိ ေလွ်ာက္ထားတယ္။

                   ဘုရားရွင္က “ေကသိ-အကယ္၍ ျမင္း႐ိုင္းဟာ  အႏုနည္း၊ အၾကမ္းနည္း၊ အႏုနည္းအၾကမ္းနည္းတို႔ျဖင့္ ဆံုးမလို႔မရလွ်င္ ဘယ္လိုလုပ္ဦးမလဲ” လို႔ ေမးေတာ္မူတယ္၊ ေကသိက - “အရွင္ဘုရား - ျမင္း႐ိုင္းဟာ အႏုနည္း၊ အၾကမ္းနည္း၊ အနုအၾကမ္းနည္းတို႔ျဖင့္ ဆံုးမ၍မရလွ်င္ ထိုျမင္း႐ိုင္းကို တပည့္ေတာ္ သတ္ပစ္ပါတယ္၊ ဘာေၾကာင့္ သတ္ပစ္ရသလဲဆိုေတာ့ တပည့္ေတာ္ နာမည္အပ်က္မခံခ်င္တဲ့အတြက္ ျဖစ္ပါတယ္” လို႔ ေလွ်ာက္တယ္၊ ေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့ ေကသိက “အရွင္ဘုရား- အရွင္ဘုရားဟာ ဆံုးမထိုက္သူကို ဆံုးမတက္တဲ့ အတုမဲ့ပုဂၢိဳလ္ႀကီး ျဖစ္ပါတယ္၊ အရွင္ဘုရားဟာ ဆံုးမထိုက္သူမ်ားကို ဘယ္လိုဆံုးမေတာ္မူပါသလဲ ဘုရား” လို႔ ေလွ်ာက္ထားတယ္။

                   ဘုရားရွင္က “ေကသိ - ငါဟာ ဆံုးမထိုက္သူကို အႏုနည္းအားျဖင့္လည္း ဆံုးမတယ္၊ ေကသိ - ငါ အႏုနည္းျဖင့္ ဆံုးမပံုမွာ ဤကား ကာယသုစ႐ိ္ုက္၊ ဤကား ကာယသုစ႐ိုက္ အက်ိဳး၊ ဤကား ဝစီသုစ႐ိုက္၊ဤကား ဝစီသုစ႐ိုက္အက်ိဳး၊ ဤကား မေနာသုစ႐ိုက္၊ ဤကား မေနာသုစ႐ိုက္အက်ိဳး၊ ဤကား နတ္တို႔တည္း၊ ဤကား လူတို႔တည္းလို႔ ဆံုးမတယ္၊ ငါ အၾကမ္းနညး္ျဖင့္ ဆံုးမပံုမွာ- ဤကား ကာယဒုစ႐ိုက္ ၊ ဤကား ကာယဒုစ႐ိုက္ အက်ိဳး၊ ဤကား ဝစီသုစ႐ိုက္၊ဤကား ဝစီသုစ႐ိုက္အက်ိဳး၊ ဤကား မေနာဒုစ႐ိုက္၊ ဤကား မေနာဒုစ႐ိုက္အက်ိဳး၊ ဤကား ငရဲ၊ ဤကား တိရစၦာန္၊ ဤကား ၿပိတၱာလို႔ ဆံုးမတယ္၊ ငါ အႏုအၾကမ္းနည္းျဖင့္ ဆံုးမပံုမွာ - ဤကား ကာယသုစ႐ိ္ုက္၊ ဤကား ကာယသုစ႐ိုက္၏ အက်ိဳး၊ ဤကား ကာယဒုစ႐ိုက္ ၊ ဤကား ကာယဒုစ႐ိုက္၏ အက်ိဳး၊ ဤကား ဝစီသုစ႐ိုက္၊ဤကား ဝစီသုစ႐ိုက္၏ အက်ိဳး၊ ဤကား ဝစီဒုစ႐ိုက္၊ဤကား ဝစီဒုစ႐ိုက္၏ အက်ိဳး၊ ဤကား မေနာသုစ႐ိုက္၊ ဤကား မေနာသုစ႐ိုက္၏ အက်ိဳး၊ ဤကား မေနာဒုစ႐ိုက္၊ ဤကား မေနာဒုစ႐ိုက္၏ အက်ိဳး၊ ဤကား နတ္၊ ဤကား လူ၊ ဤကား ငရဲ၊ ဤကား တိရစာၦန္၊ ဤကား ၿပိတၱာလို႔ ဆံုးမတယ္” လို႔ ေျဖၾကားေတာ္မူတယ္။

                   သည္အခါ “ေကသိက အရွင္ဘုရား - အရွင္ရဲ႕ ဆံုးမထိုက္သူဟာ အႏုနည္း၊ အၾကမ္းနည္း၊ အႏုအၾကမ္းနည္းတို႔ျဖင့္ ဆံုးမျခင္းကို မခံယူလွ်င္ အဘယ္သို႔ ျပဳလုပ္ပါသလဲ” လို႔ ေလွ်ာက္ထားတယ္၊ ဘုရားရွင္က“ေကသိ-ငါဆံုးမေသာသူဟာ အႏုနည္း၊ အၾကမ္းနည္း၊ အႏုအၾကမ္းနည္းတို႔ျဖင့္ အဆံုးအမကို မခံယူခဲ့လွ်င္ ထိုသူကို ငါ သတ္ပစ္တယ္” လို႔ မိန္႔ေတာ္မူတယ္။

                   ဒီေတာ့ “ေကသိက အရွင္ဘုရား - အရွင္ဘုရားအား သူ႔အသက္ကို သတ္ျခင္းသည္ မအပ္ဘူး မဟုတ္ပါလား ဘုရား၊ သို႔ပါလ်က္ သတ္ပစ္တယ္လို႔ အဘယ္ေၾကာင့္ မိန္႔ေတာ္မူပါသလဲ” လို႔ ေလွ်ာက္ထားတယ္၊  ဘုရားရွင္က “ေကသိ - ငါဘုရားအား သူ႔အသတ္ကို သတ္ျခင္းသည္ မအပ္၊ သို႔ပါလ်က္ သတ္ပစ္တယ္လို႔ မိန္႔ဆိုျခင္းမွာ အဆံုးအမ မခံေသာသူကို မဆံုးမဘဲ အသိအမွတ္မျပဳျခင္းသာျဖစ္တယ္၊ အဆံုးအမ မခံေသာသူကို ပညာရွိ သီတင္းသံုးေဖာ္မ်ားကလည္း ေျပာဆို ဆံုးမထိုက္သူလို႔ အသိအမွတ္မျပဳၾကေတာ့ဘူး၊ ယခုကဲ့သို႔ အသိအမွတ္မျပဳ၊ အဆံုးအမမွာ ဝကြက္လိုက္ျခင္းသည္ပင္လွ်င္ ငါဘုရား၏ သာသနာ၌ သတ္ပစ္ျခင္း မည္တယ္” လို႔ မိန္႔ေတာ္မူတယ္။

                   သည္အခါမွာ ေကသိလည္း သေဘာက်သြားၿပီး “အရွင္ဘုရား - ျမတ္စြာဘုရားက အသိအမွတ္မျပဳ၊ ပညာရွိ သီတင္သံုးေဖာ္တို႔ကလည္း အသိအမွတ္ မျပဳျခင္းသည္ စင္စစ္ ေကာင္းစြာသတ္ပစ္လိုက္ျခင္း မည္ပါေပတယ္၊ အရွင္ ဘုရားရဲ႕ တရားေတာ္ဟာ အလြန္ႏွစ္သက္ဖြယ္ရွိတယ္၊ ယေန႔မွစၿပီး အသက္ထက္ဆံုး ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္တဲ့ ဒါယကာလို႔ တပည့္ေတာ္ကို မွတ္ေတာ္မူပါ” လို႔ ေလွ်ာက္ထားသတဲ့ကြယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ သတ္တယ္ဆိုတာဟာ အဟုတ္ သတ္တာမဟုတ္ ပါဘူး၊ ႐ိုက္တယ္၊ တြန္းခ်တယ္ဆိုတာလည္း အဟုတ္႐ိုက္တာ၊ တြန္းခ်တာမဟုတ္ပါဘူး၊ တရားအားျဖင့္ ႐ိုက္ျခင္း၊ တြန္းခ်ျခင္း၊ သတ္ျခင္းသာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဦးကိုကိုေလးထံ ေျဖၾကားလိုက္ပါတယ္”။

                                                                         “သာဓု - သာဓု - သာဓု”

***ဆက္ရန္***

ယေန႔ဗုဒၶဝါဒဆိုင္ရာ အေမးအေျဖမ်ား - အမွတ္စဥ္(၃၃) - ဘုရားရွင္မ်ားႏွင့္ ပြင့္ေတာ္မူရာကမၻာ

***ေကာက္ႏုတ္ခ်က္***

ႏိုင္ငံေတာ္ ၾသဝါဒါစရိယ၊ ျမန္မာစာၾသဝါဒါစရိယ

ထီးခ်ိဳင့္ၿမိဳ႕ - တည္ေတာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး

ယေန႔ဗုဒၶဝါဒဆိုင္ရာ အေမးအေျဖမ်ား အတြဲ(၂) (စာမ်က္ႏွာ - ၃၈-၄၁) မွ ေကာက္ႏုတ္ပူေဇာ္ပါသည္။

ဤ အေမး-အေျဖ အား ကိုယ္တိုင္ျပန္လည္ေရးသား၍

ထီးခ်ိဳင့္ၿမိဳ႕ - တည္ေတာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ႏွင့္ တကြ

ဆရာ- အရွင္ေတဇာနႏၵ(Tay Ling) တို႔အား ျပန္လည္ေက်းဇူးျပဳပူေဇာ္အပ္ပါသည္။

ကပိၸယ ေမာင္ရဲ - https://www.facebook.com/yewin.tun.71

Thursday, September 27,2012        10:40 am