အတၱ အနတၱ အနတၱလကၡဏာ

                                                                 အတၱ အနတၱ အနတၱလကၡဏာ

                   “၂၃-၁၁-၁၉၈၂- ေန႔စြဲျဖင့္ ဆရာေတာ္ထံ စာတစ္ေစာင္ေရာက္လာတယ္ ဘုရား”

                   “ဘယ္ကစာလဲကြယ့္

                   “ကသာၿမိဳ႕ ဒကာႀကီး ဦးတင္အုန္းဆိုသူထံကပါ ဘုရား”

                   “သူက ဘာစာတဲ့လဲကြယ့္”

                   “သူ႔စာက အတၱႏွင့္အနတၱ, အနတၱႏွင့္ အနတၱလကၡဏာကို အက်ယ္သိလိုပါသတဲ့ဘုရား”

                   “အတၱ, အနတၱ ဆိုတဲ့အေမးဟာ သာသနာေတာ္မွာ မၾကာခဏေပၚေပါက္လာတက္တဲ့ အေမးပဲကကြယ့္၊ သည္အေမးကို လယ္တီဆရာေတာ္က အနတၱ ဒီပနီ အမည္ျဖင့္ က်မ္းစာတစ္ေစာင္ဖြဲ႔ၿပီး ေျဖဆိုေတာ္မူထားတယ္၊ အျခားျခားေသာ ဆရာေတာ္မ်ားလည္း အသီးသီးေျဖဖိုထားၾကၿပီး ျဖစ္တယ္၊ သို႔ေသာ္လည္း အေမးေရာက္လာျပန္ေတာ့ အေျဖဆိုတာေပးရဦးမွာေပါ့၊ ေရွးဦးစြာ အတၱဆိုတဲ့ အေမးကို ေျဖၾကစို႔ရဲ႕”

                   “မွန္ပါ - ေျဖဆိုေတာ္မူပါဘုရား”

                   “အတၱ ဆိုတဲ့ပုဒ္ကို သဒၵါ့နည္းျဖင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သဒၵါႀကီးဥဏွာဒ္ဆဒါဒီဟိတၾတဏ္ ဆိုတဲ့ သုတ္မွာ အဒဓာတ္, တ-ပစၥည္း၊ ဓာကြန္ဒ-ကို တ-ျပဳၿပီး ‘အတၱ’ လို႔ ႐ုပ္ၿပီးထားတာေတြ႔ရတယ္၊ 

ဝိၿဂိဳလ္ကိုေတာ့-

                   သုခဒုကၡံ အဒတိ ဘကၡတီတိ အတၱာ၊ ဇာတိ-ဇရာ-မရဏာဒီဒိ ဝါ အဒိယေတ ဘကိၡယေတတိအတၱာ-လို႔ ဆိုထားတယ္၊ ဝိၿဂိဳလ္ရဲ႕ အနက္ကေတာ့ သုခ ဒုကၡံ-ခ်မ္းသာဆင္းရဲကို၊ အဒတိ ဘကၡတိ-စားတက္၊ ဣတိ တသၼာ-ထို႔ေၾကာင့္ အတၱာ-အတၱမည္၏(ဝါ) တစ္နည္းကား၊ ဇာတိဇရာမဏာ ဒီဟိ-ျဖစ္ျခင္း ေဆြးေျမ႕ျခင္း ေသဆံုးျခင္းတို႔သည္၊ အဒီယေတ ဘကိၡယေတ-စားအပ္၏၊ ဣတိတသၼာ-ထို႔ေၾကာင့္၊ အတၱာ-အတၱမည္၏-တဲ့၊ ခ်မ္းသာဆင္းရဲကို စားတက္ေသာ(ဝါ) ခံစားတက္ေသာ ဇာတိဇရာ မရဏတို႔ရဲ႕ တိုက္စားမႈကို ခံေနရေသာပုဂၢိဳလ္ဟာ အရေကာက္လိုက္ေတာ့ ‘ခႏၶာကိုယ္’ ကို ရတယ္။

                   အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ၊ ေကာ ဟိ နာေထာ ပေရာ သိယာ-စတဲ့ ဓမၼပဒပါဠိေတာ္ အတၱဝဂ္လာ အတၱဆိုတဲ့ပုဒ္မ်ားဟာ ငါ့ကိုယ္ရယ္လို႔ ေခၚေဝၚေျပာဆိုေနၾကတဲ့အတြက္ သည္ခႏၶာကိုယ္ပါပဲ၊ သည္ခႏၶာကိုယ္ဟာ ပညတ္ခႏၶာကုိယ္မွ်သာျဖစ္လို႔ အနတၱမွာဆိုလိုတဲ့ ‘အတၱ’ မဟုတ္ဘူး၊ အနတၱမွာဆိုလိုတဲ့ အတၱက တိတိၳမ်ား ႀကံဆအပ္ေသာ အသက္ေကာင္, ဝိညာဥ္ေကာင္, ငါေကာင္ကို ဆုိလိုတယ္၊ အသက္ေကာင္, ဝိညာဥ္ေကာင္, ငါေကာင္လို႔ ယူဆၾကေတာ့ သည္အတၱဟာ ဣႆရနိမၼာန (ထာဝရဖန္ဆင္းမႈ) ဝါဒက ဆင္းသက္လာတာ ျဖစ္လို႔ အလြန္က်ယ္ဝန္းတယ္၊ အတၱက်ယ္ဝန္းပံုကို အဘိဓာန္နိႆယသစ္ ၃၆-၄၀-တုိ႔က ထုတ္ႏုတ္ၿပီး ေျပာျပဦးမယ္။

                   အတၱဆိုတာ ‘တိကံ သရီရာဓိပတိေဒေဝ အတၱနိ’ လို႔ အမရေသာသ စိႏၲာမဏီဋီကာ ဖြင့္ဆိုတဲ့အတိုင္း ခႏၶာကိုယ္ကိုအုပ္စိုးတဲ့ နတ္ဟူေသာ အနက္ကို ေဟာသတဲ့၊ နတ္လိို႔ဆိုလို္က္တဲ့အတြက္ အဟုတ္နတ္လို႔ေတာ့ မယူဆသင့္ဘူး၊ ဒါျဖင့္ ဘယ္လိုနတ္တုန္းဆိုေတာ့ ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္တဲ့ ထာဝရဘုရားက ဖန္ဆင္းလို္က္တဲ့ ဇီဝကိုဆိုလိုသတဲ့၊ သည္ေနရာမွာ အတၱဟာ ဇီဝအတၱ, ပရမအတၱရယ္လို႔ ႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္၊ ဇီဝအတၱဆိုတာ ထာဝရဘုရားႀကီးလို႔ ယူဆၾကတဲ့ ျဗဟၼာကဖန္ဆင္းလႊတ္လိုက္တဲ့ အတၱျဖစ္တယ္။

                   တိတိၳတို႔ရဲ႕ အလုိအားျဖင့္ ျဗဟၼာကဖန္ဆင္းလႊတ္လိုက္တဲ့ သည္အတၱဟာ သတၱဝါတို႔ရဲ႕ ခႏၶာအိမ္မွာ ခိုောအင္းၿပီး ခႏၶာအိမ္ရဲ႕ အရွင္သခင္သဖြယ္ျဖစ္ေနတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သည္အတၱကို သာမိ(အရွင္)၊ ဣႆရ(အစိုးရသူ) လုိ႔လည္း ေခၚတယ္၊ ခႏၶာက ျပဳလုပ္သမွ်ဟာ အတၱကေစခိုင္းလို႔ အတၱရဲ႕ အလိုအတိုင္း ျပဳလုပ္ေနရတဲ့အတြက္ ကာရက(ျပဳလုပ္သူ)လို႔လည္းေခၚတယ္၊ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ ခ်မ္းသာဆင္းရဲကို ခံစားစံစားတက္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေဝဒက(ခံစားတက္သူ) လို႔လည္းေခၚတယ္၊ ခႏၶာအိမ္ပ်က္စီးေသာ္လည္း မပ်က္မစီးအၿမဲတည္ေနတဲ့အတြက္ နိဝါသီ(အၿမဲတည္ေနသူ) လို႔လည္းေခၚတယ္၊ ခႏၶာကိုယ္ကို မိမိအလိုသို႔ လိုက္ပါေစႏိုင္တဲ့အတြက္ သယံဝသီ(မိမိအလိုျဖစ္ေစသူ) လို႔လည္းေခၚတယ္၊ ခႏၶာအိမ္ရဲ႕ အႀကီးအကဲ စီမံခန္႔ခြဲတက္သူျဖစ္လို႔ အဓိ႒ာယကလို႔လည္း ေခၚတယ္၊ သည္အတၱဆိုတာကို ပါဠိဘာသာအားျဖင့္ အရာအားေလ်ာ္စြာ ‘ေဝဒဂူ, ပုရိသ, ဇီဝ, ဝိညာဏ’ စသည္ သံုးႏႈန္းေသာ္လည္း အာရဗီဘာသာအားျဖင့္ ‘႐ူဟ္’၊ အဂၤလိပ္ဘာသာအားျဖင့္ ‘ဆိုးလ္’ 

လို႔ ေခၚသတဲ့၊ ျမန္မာတို႔ကေတာ့ အသက္ေကာင္, ဝိညာဥ္ေကာင္, လိပ္ျပာေကာင္လို႔ ေခၚဆိုၾကတယ္။

                   အမွန္မွာ သည္အတၱဆိုတဲ့တရားဟာ ခႏၶာအိမ္အတြင္းမွာ အမွန္တကယ္ မရွိဘဲ တိတိၳမ်ား ႀကံဆေတြးေခၚရာက ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ တရားမွ်သာျဖစ္တယ္၊ သို႔ေသာ္လည္း တိတိၱမ်ားကေတာ့ သည္အတၱ အမွန္တကယ္ရွိေၾကာင္း ပံုႀကီးခ်ဲ႕ၿပီးျပၾကတယ္၊ တိတိၳတို႔အလုိအားျဖင့္ သည္အတၱ အမွန္တကယ္ရွိေၾကာင္း ပံုႀကီးခ်ဲ႕ၿပီးျပၾကတယ္၊ တိတၳိတို႔အလိုအားျဖင့္ သည္အတၱဟာ ပရမာဏုျမဴမွ်ေလာက္ သာရွိၿပီး ႏွလံုးအိမ္မွာတည္သတဲ့၊ ဂ်ိိန္းစာေပမ်ားမွာေတ့ အတၱဟာ ခႏၶာအိမ္ ပမာဏရွိတယ္၊ ခႏၶာအိမ္ငယ္လွ်င္ငယ္တယ္၊ ခႏၶာအိမ္ႀကီးလွ်င္ ႀကီးတယ္လို႔ ဆိုၾကတယ္၊ ေဝဒႏၲက်မ္းမ်ားမွာေတာ့ အတၱတရားဟာ (အခ႑ျဗဟၼတၱ) မပ်က္စီးႏိုင္ေသာ ျဗဟၼာမင္း(ထာဝရဘုရား) ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္တယ္ အလြန္ႀကီးမားတယ္၊ အၿမဲတည္တယ္၊ ခႏၶာေဟာင္းကိုစြန္႔ပစ္ၿပီး ခႏၶာသစ္ရွာေဖြတဲ့အခိုက္မွာ တစ္လက္မ၊ အပ္နဖားတြင္း၊ စူးဖ်ားတို႔ေအာက္ အငယ္ဆံခ်ည္ကို အစိတ္တစ္ရာစိတ္ တစ္စိတ္မွ်သာရွိတယ္လို႔ဆိုတယ္၊ သည္အတၱဟာ ျဗဟၼာရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္လို႔ ခႏၶာအိမ္တိုင္းမွာရွိတဲ့ အတၱဟာ တစ္ခုတည္း သာျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုတယ္၊ ႏ်ာသက်မ္းကေတာ့ ခႏၶာအိမ္တစ္ခုလွ်င္ အတၱတစ္ခု ျဖစ္တယ္လို႔ဆိုျပန္တယ္၊ မိအကၡရာက်မ္းကေတာ့ ႏွလံုးသားအရပ္မွာ မအူပန္းရဲ႕ ဝတ္မႈန္ျပင္ကဲ့သို႔ ထြက္သြားၾကတဲ့ ဟိတ အဟိတမည္ကုန္ေသာ ခုနစ္ေသာင္း ႏွစ္ေထာင္ကုန္ေသာ အေၾကာမ်ားရွိတယ္၊ အေၾကာမႀကီးကလည္း သံုးခုရွိတယ္၊ ထိုသံုးခုအနက္ အေၾကာမႀကီး ႏွစ္ခုတို႔ဟာ ႏွလံုးသားရဲ႕ လက္ဝဲလက္ယာ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီမွ အထက္သို႔တက္ၿပီး ႏွာေခါင္းေပါက္ႏွင့္ စပ္ၾကသတဲ့၊ ထြက္ေလဝင္ေလတို႔ရဲ႕ သြားရာျဖစ္ၾကသတဲ့၊ က်န္တဲ့အေၾကာမက အထက္ကို တည့္တည့္တက္သြားၿပီး ျဗဟၼာရႏၶမည္တဲ့ အေပါက္ဆီ ေရာက္သြားသတဲ့၊ အဲသည္ အေၾကာမႀကီး သံုးခုတို႔ရဲ႕အလယ္မွာ လေရာင္ႏွင့္တူတဲ့ အေရာင္ဝန္းရွိတယ္၊ အတၱဟာ အဲသည္ အေရာင္ဝန္းအလယ္မွာ မတုန္မလႈပ္ တည္ေနသတဲ့။

                   ယခုေျပာခဲ့တာက တိတိၳမ်ား ႀကံဆအပ္တဲ့ ‘ဇီဝအတၱ’ ရဲ႕ အျခင္းအရာျဖစ္တယ္၊ ပရမတၱဆိုတာက အဲသည္ ဇီဝအတၱကို ဖန္ဆင္းလႊတ္တဲ့ ေကာင္းကင္ဘံုစံျဗဟၼာႀကီး (ထာဝရဘုရား) ျဖစ္တယ္၊ သည္ ထာဝရဘုရားကို သကၠတႏွင့္ ဟိႏီၵတို႔က ‘ဤ ရႊရ’ လို႔ ေခၚၾကတယ္၊ ‘ပရမတၼာ’ လို႔လည္း ေခၚၾကတယ္၊ ပါဠိလိုေတာ့ ‘ဣႆရ ပရမအတၱာ ပရမအာတုမာ’လို႔ ေခၚတာေပါ့၊ ပါရွင္းဘာသာအားျဖင့္ေတာ ့‘ခိုဒါ’၊ အာရဗီဘာသာအားျဖင့္ ‘အလႅာဟ္’၊ အဂၤလိပ္ဘာသာအားျဖင့္ ‘ေဂါ့ဒ္’လို႔ ေခၚၾကတယ္၊ ပရမတၱျဖစ္တဲ့ သည္ထာဝရဘုရားႀကီးက မိမိရဲ႕ ကိုယ္အစိတ္အပိုင္းျဖင့္ သတၱဝါမ်ားကို ဖန္ဆင္းၿပီး အဖန္ဆင္းခံရတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ အစိတ္အပိုင္းကေတာ့ ‘ဇီဝအတၱ’ လို႔ ေခၚၾကတယ္၊ အလံုးစံုေသာ သတၱဝါေတြဟာ ထာဝရဘုရားႀကီး ရွိ,မရွိဆိုတာ မသိၾကေသာ္လည္း မိမိတို႔ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္အတြင္းမွာေတာ့ ခိုင္ၿမဲေသာ အတၱေကာင္, ဝိညာဥ္ေကာင္, လိပ္ျပာေကာင္ရွိတယ္လို႔ ယူဆၾကတယ္၊ ခႏၶာကိုယ္ ပ်က္စီးေသာ္လည္း အတၱကေတာ့ မပ်က္စီးဘဲ ထိုထုိဘဝ လုိက္ပါၿပီး မေကာင္းမႈကံ ေကာင္းမႈကံတို႔ရဲ႕ အက်ိဳးကို ခံစားစံစားေနတယ္လို႔ ထင္မွတ္ၾကတယ္၊ အရိယာအျဖစ္ကို မေရာက္သမွ် သည္အတၱစြဲလမ္းခ်က္ကို မစြန္႔ႏိုင္ၾကဘူး၊ သည္ အတၱအစဲြအလမ္းကို ‘အတၱဒိ႒ိ’ လို႔ ေခၚတယ္ကြယ့္”

                   “အတၱဒိ႒ိ ႏွင့္ သကၠာယဒိ႒ိ တူပါသလား ဘုရား”

                   “အတၱဒိ႒ိႏွင့္ သကၠာယဒိ႒ိ အတူတူပါပဲ၊ သကၠာယဆိုတာ ‘သေႏၱာ ကာေယာ သကၠာေယာ’ ဆိုတဲ့ အတိုင္း ထင္ရွားရွိေသာ ခႏၶာငါးပါး အေပါင္းကိုေခၚတယ္၊ ထိုခႏၶာငါးပါးအေပါင္း၌ အတၱရိွတယ္လို႔ ယူဆခ်က္ဟာ သကၠာယဒိ႒ိ ေပါ့၊ သည္ေနရာမွာ စကားစပ္မိလို႔ သကၠာယဒိ႒ိႏွစ္ဆယ္ ဆုိတာ ေျပာၾကဦးစို႔ရဲ႕”

                   “မွန္ပါ - အမိန္႔ရွိေတာ္မူပါဘုရား”

                                                     သကၠာယဒိ႒ိ ၂၀

                   “ငါ သူတစ္ပါး ေယာက်္ား မိန္းမ လူနတ္ျဗဟၼာစေသာ အေခၚအေဝၚမ်ားဟာ ပညတ္အေခၚအေဝၚေတြေနာ္၊ ပညတ္ဆိုတာ ထင္ရွားရွိတဲ့ တရားမဟုတ္ဘူး၊ ထင္ရွားရွိတဲ့ ပရမတ္တရားဆိုတာက ႐ုပ္တရား နာမ္တရားျဖစ္တယ္၊ ႐ုပ္တရားနာမ္တရားကို ခႏၶာဖြဲ႔လုိက္ေတာ့ ႐ူပကၡႏၶာ, ေဒဝနာကၡႏၶာ, သညာကၡႏၶာ, သခၤါရကၡႏၶာ, ဝိညာဏကၡခႏၶရယ္လို႔ ခႏၶာငါးပါး ျဖစ္လာတယ္၊ သည္ခႏၶာငါးပါးမွ တစ္ပါး ေလာကမွာ ဘာမွ်မရွိဘူး ဟုတ္လား”

                   “ဟုတ္ပါတယ္ ဘုရား”

                   “တရားကိုယ္အားျဖင့္ ခႏၶာငါးပါးမွတစ္ပါး ဘာမွ်မရွိေသာ္လည္း ပုထုဇဥ္မ်ားရဲ႕ စိတ္ထဲမွာေတာ့ သည္ခႏၶာငါးပါးအတြင္းမွာ ငါဆိုတဲ့ အတၱရွိေနေသးတယ္လို႔ ယူဆၾကတယ္၊ သည္လိုယူဆရာမွာ -

                   (၁) ႐ုပ္ႏွင့္အတၱကို ႐ုပ္သည္ပင္ ငါ၊ ငါသည္ပင္႐ုပ္လို႔ ႐ုပ္ႏွင့္အတၱမကြဲမျပားယူဆျခင္း၊

                   (၂) ႐ုပ္ရွိေသာအတၱလို႔ ႐ုပ္ႏွင့္အတၱကို ခြဲျခားၿပီး ယူဆျခင္း၊

                   (၃) အတၱဆိုေတာ့ ငါအေပၚမွာ ႐ုပ္တရားတည္ေနတယ္လို႔ အတၱကုိ အမွီခံအျဖစ္ျဖင့္ ယူဆျခင္း၊

                   (၄) ႐ုပ္အေပၚမွာ အတၱဆုိတဲ့ ငါတည္တယ္လို႔ အတၱကို မွီတက္ေသာ အျဖစ္ ယူဆျခင္း-

ရယ္လို႔ ႐ူပကၡႏၶာကိုစြဲၿပီး အတၱအစြဲအလမ္း ေလးမ်ိဳးျပားခဲ့တယ္။

                   ထို႔အတူ ေဝဒနာ, သညာ, သခၤါရ, ဝိညာဥ္ဆိုတဲ့ နာမ္ခႏၶာ ေလးပါးတို႔မွာလည္း တစ္ပါးတစ္ပါးအေပၚ အတၱအစြဲအလမ္း ၄-ပါးစီ၊ ၄-ပါးစီပြားတဲ့အတြက္ အတၱဒိ႒ိ ၂၀-ဆိုတာ ျဖစ္ပြားတယ္၊ သည္အတၱဒိ႒ိ ၂၀-ကို သကၠာယဒိ႒ိ ၂၀-လို႔လည္း ေခၚၾကတယ္ကြယ့္”

                   “မွန္ပါ့ ဘုရား”

                   “သည္ သကၠာယဒိ႒ိ ၂၀-မွာ ခႏၶာသည္ပင္ အတၱ၊ အတၱသည္ပင္ ခႏၶာလို႔ ခႏၶာငါးပါးအေပၚ ယူဆမႈငါးမ်ိဳးကို ဥေစၦဒဒိ႒ိငါးပါးလို႔ ေခၚတယ္”

                   “ဘာေၾကာင့္ ဥေစၦဒဒိ႒ိ ေခၚတာတံုး ဘုရား”

                   “ဥေစၦဒဒိ႒ိလို႔ ေခၚတာက ခႏၶာျပတ္လွ်င္ အတၱလည္း ျပတ္တယ္လို႔ ယူဆလို႔ေပါ့ကြယ္၊ က်န္တဲ့ သကၠာယဒိ႒ိ ၁၅-ပါးတို႔ကိုေတာ့ သႆတဒိ႒ိလို႔ သတ္မွတ္တယ္ကြယ့္”

                   “ဘာေၾကာင့္ သႆတဒိ႒ိ သတ္မွတ္တာလဲ ဘုရား”

                   “ဥေစၦဒဒိ႒ိ ၅-ပါးမွၾကြင္းတဲ့ သကၠာယဒိ႒ိ ၁၅-ပါး တို႔က ခႏၶာႏွင့္ အတၱကို အတူတူလုိ႔ မယူဆဘူး၊ ခႏၶာကတျခား အတၱကျခားလို႔ ယူဆတယ္၊ ခႏၶာပ်က္ေသာ္လည္း အတၱကေတာ့ မပ်က္ဘဲ ခႏၶာေဟာင္းကို စြန္႔ၿပီး ခႏၶာအသစ္ အသစ္မွာေနတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အတၱဟာ ၿမဲတယ္၊ အတၱဟာ ခႏၶာပ်က္ေသာ္လည္း မပ်က္ဘူးလို႔ ယူဆတဲ့အတြက္ သႆတဒိ႒ိလို႔ သတ္မွတ္ရျခင္းျဖစ္တယ္၊ သည္အတၱတရားကို ပုထုဇဥ္မ်ားက အျခင္းအရာ ေလးမ်ိဳးႏွင့္ စြဲလမ္းတက္ၾကသတဲ့ကြယ့္”

                   “ဘယ္လို အျခင္းအရာေလးမ်ိဳးပါလဲ ဘုရား”

                                                           စြဲလမ္းမႈ အျခင္းအရာေလးမ်ိဳး

                   (၁) အခ်ိဳ႕က သည္အတၱတရားဟာ ခႏၶာရဲ႕ အတြင္းပစၥည္းျဖစ္တယ္၊ အတၱမွတစ္ပါး အျခားေသာ ႐ုပ္နာမ္တရားမ်ားက အပပစၥည္းျဖစ္တယ္လို႔ စြဲလမ္းတက္ၾကတယ္။

                   (၂) အခ်ိဳ႕က သည္အတၱတရားဟာ ငါရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္အတြင္းမွာ အထည္ကိုယ္အျဖစ္ တည္ေနတယ္၊ အတၱမွတစ္ပါး အျခားေသာ ႐ုပ္နာမ္မ်ားက အတၱရဲ႕ေနအမ္သဖြယ္သာ တည္ရွိတယ္၊ အတၱက့ဲသို႔ အမွန္တကယ္ တည္ရိွေနတာ မဟုတ္ဘူးလို႔ စြဲလမ္းတက္ၾကတယ္။

                   (၃) အခ်ိဳ႕က အတၱတရားဟာ ပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ အလိုကို လိုက္တက္တယ္၊ ပုဂၢိဳလ္က သြားလိုေသာစိတ္, စားလိုေသာစိတ္ ျဖစ္လာလို႔ စားမႈ သြားမႈကို ျပင္ဆင္လွ်င္ အတၱက စား႐ုပ္, သြား႐ုပ္အျဖစ္ျဖင့္ လိုက္တက္တယ္၊ ပုဂၢိဳလ္က အိပ္လိုတဲ့အတြက္ အိပ္မႈကို ျပင္ဆင္လွ်င္ အတၱက အိပ္႐ုပ္, အိပ္နာမ္ျဖစ္ၿပီး လိုက္တက္တယ္လို႔ စြဲလမ္းတက္ၾကတယ္။

                   (၄) အခ်ိဳ႕က ခႏၶာအိမ္ဟာ ေဆြးေျမ႕ ပ်က္စီးတက္တဲ့အတြက္ အကာသေဘာကိုေဆာင္ေသာ္လည္း အတၱက ေဆြးေျမ႕ပ်က္စီးျခင္းမရွိလို႔ အႏွစ္သေဘာကို ေဆာင္တယ္လို႔ စြဲလမ္းတက္ၾကတယ္။

                   “ယခုေျပာတာက အတၱအေၾကာင္း အတိုခ်ဳပ္ပဲကြယ့္”

                                                     အနတၱ

                   “အနတၱဆိုတာ အတၱမဟုတ္ေသာတရားကို ဆိုလုိတယ္၊ တိတိၳမ်ားက အတၱရဲ႕ သဘာဝကို ဘယ္လိုပင္ ပံုႀကီးခ်ဲ႕ေျပာေျပာ ဘုရားရွင္ကေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕အတြင္းမွာ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္နာမ္တရားမွတစ္ပါး ဘယ္အတၱမွ်မရွိဘူး ဆိုတာကို ျပတ္ျပတ္သားသားျမင္ေတာ္မူတယ္၊ အကယ္၍ ခႏၶာငါးပါးအနက္ တစ္ပါးပါးကို အတၱလို႔ စြဲလမ္းယူဆေသာ္လည္း ခႏၶာငါးပါးဟာ သူစြဲလမ္းယူဆသလို ၿမဲလည္းမၿမဲ, ခ်မ္းသာကိုလည္း မေဆာင္, မိမိအလိုကိုလည္း မလိုက္တဲ့အတြက္ အနတၱစင္စစ္သာျဖစ္တယ္၊ သည္အေၾကာင္းကို 

ခႏၶဝဂၢသံယုတ္ ယဒနိစၥသုတ္မွာ - 

                             “ရဟန္းတို႔ ခႏၶာငါးပါးတို႔သည္မၿမဲ၊ မၿမဲေသာ ခႏၶာငါးပါးတို႔သည္ ဆင္းရဲကုန္၏၊ ဆင္းရဲေသာ ခႏၶာငါးပါးတို႔သည္ အတၱမဟုတ္ကုန္၊ အတၱမဟုတ္ေသာ ခႏၶာငါးပါးတု႔ိကို ဤခႏၶာတို႔သည္ ငါ့ဥစၥာမဟုတ္၊ ငါ့အတၱမဟုတ္ဟု မွန္ကန္ေသာပညာျဖင့္ ႐ႈၾကရမည္” 

လို႔ ဘုရားရွင္ ေဟာေတာ္မူတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အနတၱဆိုတာ အတၱမဟုတ္ေသာ တရားျဖစ္တယ္၊ တရားကိုယ္အရ ေကာက္လိုက္ေတာ ခႏၶာငါးပါး ႐ုပ္တရား နာမ္တရား ျဖစ္တယ္ကြယ့္”

                   “မွန္ပါ - အတၱႏွင့္ အနတၱကိုေတာ့ သေဘာက်ပါၿပီ၊ အနတၱလကၡဏာ ဆိုတာကိုလည္း ဆက္ၿပီး မိန္႔ေတာ္မူပါဦး ဘုရား”

                                                            အနတၱလကၡဏာ

                   “လကၡဏာဆိုတာ လကိၡယေတ အေနနာတိ လကၡဏံ- ဆိုတဲ့အတိုင္း မွတ္သားေၾကာင္းျဖစ္ေစာ အနက္ကို လကၡဏလို႔ေခၚတယ္၊ ခႏၶာငါးပါးတို႔ဟာ ၿမဲသလား မၿမဲဘူးလား စစ္တမ္းထုတ္ၾကည့္လွ်င္ မၿမဲဘူးလို႔ ေတြ႔လိမ့္မယ္၊ ထိုမၿမဲေသာအျဖစ္ဟာ သခၤါရတရား ဟုတ္မဟုတ္ စစ္တမ္းထုတ္ရန္ မွတ္သားထားေၾကာင္းျဖစ္လို႔ ဒုကၡလကၡဏာ, အနတၱလကၡဏာရယ္လို႔ ေခၚတယ္ကြယ့္၊ ရွင္းရဲ႕လား”

                   “မွန္ပါ - ရွင္းပါၿပီ ဘုရား”

                   “သာဓု - သာဓု - သာဓု”

ယေန႔ ဗုဒၶဝါဒဆိုင္ရာ အေမးအေျဖမ်ား အမွတ္(၁)  ၿပီးၿပီ။

***ဆက္ရန္**

ယေန႔ဗုဒၶဝါဒဆိုင္ရာ အေမးအေျဖမ်ား - အမွတ္စဥ္(၂၇) -  ဘုရားရွင္၏ အနာဝရဏီယဂုဏ္ေတာ္

***ေကာက္ႏုတ္ခ်က္***

ႏိုင္ငံေတာ္ ၾသဝါဒါစရိယ၊ ျမန္မာစာၾသဝါဒါစရိယ

ထီးခ်ိဳင့္ၿမိဳ႕ - တည္ေတာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး

ယေန႔ဗုဒၶဝါဒဆိုင္ရာ အေမးအေျဖမ်ား အတြဲ(၁) (စာမ်က္ႏွာ - ၂၁၁-၂၁၉) မွ ေကာက္ႏုတ္ပူေဇာ္ပါသည္။

ဤ အေမး-အေျဖ အား ကိုယ္တိုင္ျပန္လည္ေရးသား၍

ထီးခ်ိဳင့္ၿမိဳ႕ - တည္ေတာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ႏွင့္ တကြ

ဆရာ- အရွင္ေတဇာနႏၵ(Tay Ling) တို႔အား ျပန္လည္ေက်းဇူးျပဳပူေဇာ္အပ္ပါသည္။

(ကပိၸယ-ေမာင္ရဲ) https://www.facebook.com/yewin.tun.71

Wednesday, September 19,2012        12:03 pm