မသမာေျဖ စာေအာင္ပုဂၢိဳလ္မ်ား

                        “သည္တစ္ခါ ေလွ်ာက္ထားရမည့္စာလႊာက ေကာလင္းၿမိဳ႕ ေတာင္အင္းရပ္ အလယ္ေက်ာင္းတိုက္ ဦးပညာေဇာတႏွင့္ ဦးအဂၢဝံသတို႔ထံက အေမးစာလႊာ ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား”

                        “ဆိုစမ္းပါဦး၊ သူတို႔ရဲ႕ အေမးက ဘာမ်ားလဲကြယ့္”

                        “သူတို႔ေရးထားတာက အစိုးရပထမျပန္စာေမးပြဲမ်ား၌ မသမာေသာ နည္းမ်ားျဖင့္ ေျဖဆိုေအာင္ျမင္ၾကေသာ ရဟန္းတို႔အား ငယ္-လတ္-ႀကီး အတန္းအသီးသီး သင့္ေရာက္ႏိုင္သည့္အာပတ္မ်ားကို အဆံုးအျဖတ္ေပးေစခ်င္ပါသတဲ့ ဘုရား”

                        “သည္ျပႆနာက သာသနာေတာ္မွာ အလြန္အ႐ုပ္ဆိုးတဲ့ ျပႆနာပဲကြယ့္”

                        “ဘယ္လို အ႐ုပ္ဆိုးတာလဲ ဘုရာ့”

                        “ရဟန္းေတာ္မ်ားရဲ႕ ဘဝဆိုတာ အလြန္ျဖဴစင္သန္႔ရွင္တဲ့ ဘဝျဖစ္တယ္၊ သန္႔ရွင္းျဖဴစင္တဲ့အဝတ္မွာ အမည္းစက္တစ္စက္က်႐ံုႏွင့္ အဝတ္တန္ဖိုးယုတ္သြားသလို ရဟန္းရဲ႕ဘဝမွာလည္း အျပစ္တစ္စက္ က်ေရာက္႐ံုႏွင့္ ရဟန္းတန္ဖိုး ယုတ္သြားတက္တယ္၊ ရဟန္းရဲ႕တန္ဖိုးကို ယုတ္ေစတဲ့အျပစ္ကလည္း ၾကမ္းတမ္းတဲ့အျပစ္, ႏူးညံ႔တဲ့အျပစ္လို႔ အျပစ္ႏွစ္မ်ိဳးရွိျပန္တယ္၊ သူ႔အသက္ကိုသတ္ျခင္း, ေမထုန္မွီဝဲျခင္း ဆိုတာေတြက ၾကမ္းတမ္းတဲ့အျပစ္ေတြပဲ၊ သည္အျပစ္ေတြကို ငါက်ဴးလြန္ၿပီးၿပီ၊ ငါဟာ ရဟန္းမဟုတ္ေတာ့ဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကိုယ္ဆံုးျဖတ္လို႔ျဖစ္တယ္၊ သူ႔ဥစၥာကိုခိုးျခင္း, မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ကို ေျပာၾကားျခင္းဆိုတဲ့ အျပစ္ေတြက ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔တယ္၊ ကိုယ္အျပစ္ကိုယ္က်ဴးလြန္ေနတာကိုပင္ ကိုယ္မသိဘဲ ျဖစ္ေနတက္တယ္၊ အလြန္သတိရဖို႔ရာ ေကာင္းတယ္။

                        ယခုေမးျပႆနာဟာ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔တဲ့  ဒုတိယပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္မွာ အလြန္ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔လြန္းတဲ့ ျပႆနာျဖစ္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ စာေမးပြဲခိုးေျဖျခင္းဟာ ဒုတိယပါရာဇိကအတြင္း ပါသလား၊ မပါဘူးလား၊ ဒုတိယပါရာဇိက အတြင္းပါလွ်င္ ဘယ္လိုအသြင္ႏွင့္ ပါတယ္ဆိုတာေတြကို စိတ္ရွည္ေတြကို စိတ္ရွည္ရွည္ထားၿပီး ေလ့လာသင့္တယ္ကြယ့္၊ ေရွးဦးစြာ သတိျပဳသင့္တာက ရဟန္းျဖစ္သူ ရဟန္းဘဝက ေလ်ာက်ေစႏိုင္တဲ့အာပတ္ဟာ  ေလးမ်ိဳးရွိတယ္၊ ပါရာဇိက ေလးပါးလို႔ ေခၚတာေပါ့၊ အဲသည္ေလးပါးက-

            ၁။ ေမထုန္မွီဝဲျခင္း၊

            ၂။ သူ႔ပစၥည္းကိုခိုးယူျခင္း၊

            ၃။ သူ႔အသက္ကိုသတ္ျခင္း၊

            ၄။ မိမိ၌ရွိေသာ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ကိုေျပာၾကားျခင္း

တို႔ျဖစ္ၾကတယ္၊ သည္ေလးပါးအနက္ ယခုစာေမးပြဲျပႆနာက ဒုတိယပါရာဇိက ဆိုတဲ့ သူ႔ပစၥည္းကိုခိုးျခင္း ျဖစ္သင့္မျဖစ္သင့္ပဲေပါ့ ဟုတ္လား”

                        “ဟုတ္ပါတယ္ ဘုရား”

                        “ဟုတ္တယ္ဆိုလွ်င္ ဒုတိယပါရာဇိကက်ေရာက္တဲ့ အဂၤါ ဘယ္ႏွစ္ပါးရွိသလဲကြယ့္”

                        “ငါးပါးရွိပါတယ္ ဘုရား”

                        “ဆိုစမ္းပါဦး၊ အဂၤါငါးပါးက ဘာေတြတဲ့တုန္း”

            ၁။ လူဇာတ္ရွိ သူ၏ ဥစၥာျဖစ္ျခင္း၊

            ၂။ သူတစ္ပါးဥစၥာဟုသိျခင္း၊

            ၃။ ပါရာဇိကက်ေလာက္ေသာ ဥစၥာျဖစ္ျခင္း၊

            ၄။ ခိုးလိုေသာစိတ္ရွိျခင္း၊

            ၅။ ခိုးျခင္း-ေပါင္း အဂၤါ ငါးပါးျဖစ္ပါတယ္ ဘုရား

                        “အဲသည္ အဂၤါငါးပါးကို တည္ထားကြယ့္၊ စာေမးပြဲေျဖသူဟာ သည္အဂၤါ ငါးပါးႏွင့္ ကိုက္မကိုက္ ခ်ိန္ထိုးစမ္း၊ စာေမးပြဲျဖစ္ဆိုတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ ဘာျဖစ္လို႔ စာေမးပြဲေျဖတာတုန္း၊ စာတက္ခ်င္လို႔ ေျဖဆိုတာျဖစ္တယ္၊ စာတက္ခ်င္တယ္ ဆိုတာ ပရိယတၱိသာသနာေတာ္ကို ထမ္းေဆာင္ခ်င္တာျဖစ္တယ္၊  ဘယ္ေလာက္မြန္ျမတ္သလဲ၊ သို႔ေသာ္‘ကိုးကြယ္ရာမွ ေဘးျဖစ္’ ဆိုတဲ့စကားကို မြန္ျမတ္တဲ့ အလုပ္လုပ္ရာမွာ မမြန္ျမတ္တဲ့စိတ္ထားေၾကာင့္ ကတိမ္းကပါး ျဖစ္သြားတက္တယ္”

                        ဥပမာေပးၾကစို႔ဆိုလွ်င္ ေတာင္တက္သမား ဥပမာေပါ့၊ ဧဝရက္ေတာင္ ထိပ္တက္ၾကတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ေျခတစ္လွမ္းခ်တာကစၿပီး သတိထားၿပီး ခ်ၾကရတယ္၊ ေျခတစ္လွမ္းအခ်မွားလွ်င္ အသူတစ္ရာနက္တ့ဲ ေခ်ာက္ထဲက်ၿပီး အသက္ဆံုးၾကရတယ္၊ ရဟန္းေတာ္မ်ားလည္း ဧဝရက္ေတာင္နဲ႔တူတဲ့ ပရိယတိၱ, ပဋိပတိၱ, အဓိဂမဆိုတဲ့ ေတာင္ထြက္ႀကီးကို တက္ေနၾကတာေနာ္၊ ေျခတစ္လွမ္းအေခ်ာ္မခံဘူး၊ ေျခတစ္လွမ္းေခ်ာ္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ပါရာဇိကေခ်ာက္တြင္း က်သြားတက္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ စားေမးပြဲေျဖဆိုၾကတာဟာ အလြန္မြန္ျမတ္ပါတယ္၊ အလြန္မြန္ျမတ္လြန္းလို႔ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရမင္းႏွင့္တကြ ႏိုင္ငံေတာ္သူ ႏုိင္ငံေတာ္သားအားလံုးတို႔က အားေပးခ်ီးေျမွာက္ေနၾကပါတယ္၊ အားေပးခ်ီးေျမွာက္တဲ့အတိုင္း စစ္စင္ၾကယ္ၾကယ္ႏွင့္ ေအာင္ျမင္သြားၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္လည္း အလြန္ဝမ္းေျမာက္ၾကပါတယ္။

                        သို႔ေသာ္လည္း ‘ဆြမ္းဆန္တြင္း ၾကြက္ေခ်းေရာ’ ဆိုသလို တကယ္စင္ၾကယ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအၾကားမွာ မသာမာေသာနည္းျဖင့္ စာေမးပြဲေျဖဆိုၾကတဲ့ မစင္ၾကယ္သူမ်ားအတြက္ စင္ၾကယ္ေသာသူမ်ားပါ မ်က္ႏွာပ်က္ၾကရတယ္၊ ငါးခံုးမတစ္ေကာင္ေၾကာင့္ တစ္ေလွလံုးပုပ္ခံၾကရတယ္၊ သည္လို မသာမာေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားေၾကာင့္ ယခုလိုအေမးျပႆနာမ်ိဳး ေပၚၾကရတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ရဟန္းဘဝကို တြယ္တာေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္ ဤျပႆနာရဲ႕ အေျဖကို အထူးႀကိဳးစားၿပီး ေျဖဆိုလိုက္ပါမယ္

                        “မွန္ပါ - ေျဖဆိုေတာ္မူပါ ဘုရား”

                        “ဒုတိယပါရာဇိက အဂၤါ ငါးပါးႏွင့္ ခ်န္ထိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့ မသာမာေသာနည္းျဖင့္ စားေမးပြဲေျဖဆုိသူဟာ တစ္စံုတစ္ခုေသာပစၥညး္ကို ခိုးယူျခင္း မဟုတ္တဲ့အတြက္ အဂၤါ ငါးခ်က္လံုး တစ္ခ်က္မွမထိဘူး၊ မၿငိဘူး၊ အဂၤါ ငါးခ်က္ႏွင့္မထိမၿငိတဲ့အတြက္ ခိုးျခင္းမျဖစ္သင့္ဘူးလို႔ ဆိုၾကလိမ့္မယ္၊ အမွန္ကေတာ့ ခိုးျခင္း ၂၅-ပါးအနက္ မသမာေသာနည္းျဖင့္ စာေမးပြဲေျဖဆိုျခင္းဟာ (ေထယ်ာဝဟာရ) ခိုးျခင္းအတြင္းမွာ ပါဝင္သကြယ့္”

                        “ေထယ်ာဝဟာရ ခိုးျခင္းဆိုတာ ဘယ္လိုခိုးနည္းလဲဘုရာ့”

                        “ေထယ်ာဝရဟာ ခိုးျခင္းဆိုတာ ဓားျပတိုက္သလို အတင္းဝင္လုျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ အခိုးခံရသူမသိေအာင္ တိတ္တဆိတ္ခိုးျခင္းမ်ိဳးျဖစ္တယ္၊ သည္ခိုးနည္းက ခိုးပံုခိုးနည္း အဆင့္ဆင့္ သိမ္ေမြ႔သြားတယ္ကြယ့္”

                        “ဘယ္လုိအဆင့္ဆင့္ သိမ္ေမြ႔သြားတာလဲဘုရား”

                        “ခိုးတယ္ဆိုတဲ့ ျမန္မာစကားဟာ သူတစ္ပါး ပစၥည္းကို ပုိင္ရွင္မသိေအာင္ တိတ္တဆိတ္ခိုးယူျခင္းကို ဆိုလိုတာပဲ၊ သူတစ္ပါးပစၥည္းကို တိတ္တဆိတ္ယူရာမွာလည္း (၁) ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳးခိုးယူျခင္း၊ (၂) ခ်ိန္စဥ္းလဲေတာင္းစဥ္းလဲ ျပဳ၍ခိုးယူျခင္း၊ (၃) ေရႊတု ေငြတုျပဳ၍ခိုးယူျခင္း၊ (၄) ဥစၥာရွင္ကို လွည့္ပတ္လွည့္စား၍ခိုးယူျခင္းလို႔ ခိုးယူပံုအဆင့္ဆင့္ သိမ္ေမြ႔သြားတယ္၊ သူတစ္ပါးပစၥည္းကို ပန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳး ခိုးစဥ္က ခုိးလိုေသာစိတ္ကလည္း ထင္ရွားတယ္၊ ခိုးသူအျဖစ္လည္း ထင္ရွားတယ္၊ ခ်ိန္စဥ္းလဲ ေတာင္းစဥ္းလဲက်ေတာ့ ခိုးလိုတဲ့စိတ္ကေတာ့ ထင္ရွားပါရဲ႕၊ ခိုးသူအျဖစ္ကေတာ့ မထင္ရွားဘူး၊ ေရႊတုေငြတုလုပ္ရာက်ေတာ့ ခိုးသူအျဖစ္ေတာ့ ထင္ရွားရဲ႕၊ ခိုးလိုေသာစိတ္က်ေတာ့ မထင္ရွားဘူး၊ ဥစၥာရွင္ကို လွည့္ပတ္ကာ လွည့္စားတာမ်ိဳးက်ေတာ့ ခိုးလိုေသာစိတ္ေရာ ခိုးသူ အျဖစ္ေရာ မထင္ရွားဘူးကြယ့္”

                        “မွန္ပါ-ဥစၥာရွင္ကို လွည့္ပတ္တာႏွင့္ လွည့္စားတာဟာ တူပါသလား ဘုရာ့”

                        “ေအး-သူက စကားေျပာစရာက်ယ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ တူတယ္လို႔လည္း ဆိုခ်င္ဆိုႏုိင္တယ္၊ မတူဘူးလို႔လည္း ဆိုခ်င္ဆုိႏိုင္တယ္”

                        “တူပံုတူနည္း  မတူပံုမတူနည္းကို အမိန္႔ရွိပါဦးဘုရား”

                        “လွည့္ပတ္တယ္ဆိုတာ ဥစၥာရွင္ရဲ႕ ပစၥည္းငွားၿပီး ျပန္မေပးျခင္းမ်ဳိး၊ ျပန္ပင္ေပးေသာ္လည္း အတုေပးျခင္းမ်ိဳး၊ အဖိုးတန္ေသာ ဒါယကာပစၥည္းႏွင့္ အဖိုးမတန္ေသာ မိမိပစၥည္း လွည့္ပတ္၍လဲလွယ္ျခင္းမ်ိဳး၊ တရားဥပေဒပုဒ္မအရ (၄၀၆)အတြင္း သက္ဝင္ေသာအမႈမ်ိဳးတို႔ကို လွည့္ပတ္ျခင္းလို႔ဆိုႏိုင္တယ္၊ လွည့္စားျခင္းဆိုတာက ဒါယကာကိုလွည့္ၿပီး သူ႔ပစၥည္းကိုစားျခင္းလို႔ ဆိုလိုတယ္၊ လွည့္တယ္ဆိုတာ ဉာဏ္အျမင္ေဖာက္ျပန္သြားေအာင္ လုပ္ျခင္းမ်ဳိးေပါ့

                        ဥပမာဆိုၾကပါစို႔ -ေရွးက ပုဏၰားတစ္ေယာက္ ဆိတ္ေသေကာင္တစ္ေကာင္ ေစ်းကဝယ္ၿပီးထမ္းလာသတဲ့၊ လူေနာက္သံုးေယာက္က ျမင္ေတာ့ ပုဏၰားကိုလွည့္ၿပီး ဆိတ္သားစားရေအာင္ တိုင္ပင္ၾကကာ သံုးဌာနကေစာင့္ၾကသတဲ့။

                        ပထမဌာနေရာက္ေတာ့ လူေနာက္က ‘ဘယ့္ႏွယ္ပုဏၰားႀကီး ေခြးေသကို ဘာလုပ္ဖို႔ထမ္းခဲ့တာတုန္း’ လို႔ ေမးသတဲ့၊ ပုဏၰားက ‘ေခြးမဟုတ္ပါဘူး၊ ဆိတ္ပါ’ လို႔ေျပာေတာ့ ‘ဆိတ္မဟုတ္ပါဘူး၊ ေခြးပါ၊ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ပါဦး’ လို႔ ေျပာသတဲ့၊ ပုဏၰားလည္း ဟုတ္မ်ားဟုတ္သလားလို႔ ပခံုးေပၚကဆိတ္ေသကို ခ်ၾကည့္ၿပီး ‘ေခြးမဟုတ္ပါဘူး၊ ဆိတ္ပါပဲ’ဆိုကာ ထမ္းသြားတယ္။

                        ဒုတိယလူေနာက္ထံေရာက္ေတာ့ လူေနာက္က ‘ေခြးေသႀကီးထမ္းၿပီး ဘယ္သြားမလို႔တုန္း’ လို႔ ေမးျပန္သတဲ့၊ ႏွစ္ႀကိမ္တိုင္အေမးခံရေသာပုဏၰားစိတ္မွာ ေခြးဆိုတာ ဟုတ္မ်ားဟုတ္ေနေရာ့သလားလို႔ သံသယျဖစ္သြားတဲ့။

                        တတိယလူေနာက္ထံေရာက္ျပန္ေတာ့ လူေနာက္က ‘ပုဏၰားႀကီး ေခြးေသပစ္မလို႔လား၊ ဘယ့္ႏွယ္ေခြးေသႀကီးထမ္းခဲ့ရတယ္လို႔၊ ႀကိဳးနဲ႔ဆြဲခဲ့ပါေတာ့၊ ခင္ဗ်ားရြံစရာႀကီး’ လို႔ ျပန္ေျပာတယ္၊ သည္အခါက်ေတာ့ ပုဏၰားႀကီးရဲ႕စိတ္မွာ ‘ငါထမ္းခဲ့တဲ့အေကာင္ဟာ ငါကသာဆိတ္ေသထင္ေနတာ၊ အမ်ားက ေခြးေသလို႔ေျပာၾကတာေထာက္လွ်င္ ဧကန္ေခြးေသေကာင္ျဖစ္ရမယ္’ လို႔ ဆိတ္ေသကိုပစ္ခ်ၿပီးသြားသတဲ့၊ သည္အခါမွာ လူေနာက္သံုးေယာက္က ဆိတ္ေသကို ေကာက္ယူၿပီး ဟင္ခ်က္စားၾကသတဲ့။

ယခုေျပာခဲ့တာက လွည့္စားပံုတစ္မ်ိဳးေပါ့ေလ၊ လွည့္စားပံုတစ္မ်ိဳးက ေတာသားတစ္ေယာက္ဟာ ၿမိဳ႕ေစ်းကိုလာၿပီး ႏြားသားအမိကိုေရာင္းသတဲ့၊ ေရာင္းေစ်းက ႏြားငယ္ကိုဝယ္ခ်င္လွ်င္ ၁၀ိ၊ အမိကိုဝယ္လွ်င္ ၂၀ိ - ေၾကညာထားတယ္၊ ၿမိဳ႕သားလူလည္းက ႏြားေရာင္းသူထံက ႏြားငယ္ကို ေငြ ၁၀ိ-ႏွင့္ ဝယ္တယ္၊ ခဏၾကာေတာ့ ႏြားငယ္ကို ျပန္ယူလာၿပီး‘ကၽြန္ေတာ္ ႏြားမႀကီးကိုယူပါ့မယ္၊ ႏြားငယ္ကို မယူခ်င္ေတာ့ဘူး၊ ခင္ဗ်ားထံကၽြန္ေတာ္ ေငြ ၁၀ိ-ေပးၿပီးၿပီ၊ ႏြားငယ္က ၁၀ိ-တန္ျဖစ္တယ္၊ သည္ႏြားငယ္ႏွင့္ ေငြ ၁၀ိ-ေထၿပီး ႏြားမႀကီးကို ေပးပါ’ ေျပာၿပီး ႏြားမႀကီးကို ဆြဲသြားသတဲ့။

                        သည္ဥပမာမ်ားက လွည့္စားျခင္းရဲ႕ ဥပမာျဖစ္တယ္ကြယ့္၊ သည္လုိ လွည့္စားၿပီး ခိုးျခင္းက်ေတာ့ အလြန္သိမ္ေမြ႔သြားၿပီး သိမ္ေမြ႔သည္ပင္ျဖစ္ေစ၊ မသိမ္ေမြ႔သည္ပင္ျဖစ္ေစ သည္လိုခိုးျခင္းမ်ိဳးဟာ ‘ေထယ်ာဝဟာရ’ ခိုးျခင္း မ်ိဳးပဲ။

                        ယခုစားေမးပြဲေျဖဆိုရာမွာ ေအာင္ဆုအဆင့္အသီးသီးအတြက္ ေၾကညာထားၿပီးျဖစ္တယ္၊  

ပထမအဆင့္ေအာင္ျမင္လွ်င္ မည္မွ်၊ ဒုတိယ, တတိယအဆင့္ စသည္ေအာင္လွ်င္ မည္မွ်လို႔ေပါ့၊ စာေမးပြဲေျဖဆိုသူဟာ မိမိေျဖဆိုေသာ အဆင့္အေလ်ာက္ ေအာင္ျမင္ခဲ့လွ်င္ သည္ေအာင္ဆုမ်ားကို ရမည္ဟု သိထားၿပီးျဖစ္တယ္၊ သည္ေအာင္ဆုမ်ားဟာ အလကားေပးျခင္းမဟုတ္ဘူး၊ သံသရာရိကၡာအတြက္ ဒါနျပဳျခင္းမဟုတ္ဘူး၊ ႀကိဳးစားသူအတြက္ ထိုက္တန္ေသာ ဆုမ်ားျဖစ္တယ္လို႔လည္း သိၿပီးျဖစ္တယ္။

                        သည္ဆုမ်ားဟာ ထိုက္တန္သူသာ ရခြင့္ရွိတယ္၊ မထိုက္တန္သူရခြင့္မရွိဘူး၊ ဆုႏွင့္ထိုက္တန္သူျဖစ္ေအာင္ မိမိတို႔ႀကိဳးစားၾကရမယ္၊ ႀကိဳးစားလို႔ေအာင္ျမင္လွ်င္ ထိုက္တန္ေသာဆုကိုရမယ္၊ ဆုကိုေတာ့ရခ်င္တယ္၊ ထိုက္တန္ေအာင္ေတာ့ မႀကိဳးစားခ်င္ဘူး၊ သည္ေတာ့ ဘာလုပ္သလဲ၊ သူမ်ားေအာင္ သလိုေအာင္ေအာင္၊ သူမ်ားေျဖၿပီးသားအေျဖကိုခိုးခ်တယ္၊ ခိုးခ်တဲ့အတြက္ ေအာင္သြားၿပီ၊ ေအာင္တဲ့အတြက္ ဆုလာဘ္ေတြရသားၿပီ။

                        ကဲ-စာေမးပြဲခိုးေျဖသူကို ဒုတိယပါရာဇိကသိကၡာပုဒ္ အဂၤါငါးခ်က္ႏွင့္ တိုက္ၾကည့္ၾကဦးစို႔။

                        ၁။         သူရလာတဲ့လာဘ္ဟာ လူရဲ႕ပစၥည္းမဟုတ္လား၊ ဟုတ္တယ္။

                        ၂။         အဲဒီပစၥည္းကို သူတစ္ပါးရဲ႕ပစၥည္းရယ္လို႔ သူမသိဘူးလား၊ သိတယ္။

                        ၃။         ပါရာဇိကက်ေလာက္ေသာ (ေရႊတစ္မတ္သား) တန္ဖိုးရွိသလား၊ ဒါေတာ့ မသိေသးဘူး ဘုရား။

                        ၄။         ခိုးလိုစိတ္ေကာ ရွိသလား၊ ရွိတယ္။

                        ၅။         ခိုးေကာ ခိုးသလား၊ (ခိုးၿပီး ေျဖတာဟုတ္ပါတယ္)

ဒုတိယ ပါရာဇိကအဂၤါ ငါးခ်က္ႏွင့္ညွိလိုက္ေတာ့ ၃-နံပါတ္ အဂၤါတစ္ခ်က္ မွ်သာ နည္းနည္းထစ္ေနတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ စားေမးပဲြခိုးေျဖေသာရဟန္းကို ဝိနိစၦယ ခ်ရမယ္ဆိုလွ်င္-

                        “ပဥၥမာသေက ဝါ အတိေရကပဥၥမာသေက ဝါ ပါရာဇိကံ’ ဆိုတဲ့ ကခၤါဝိရတဏီ အ႒ကထာအရ ေရႊစင္ ၅-ပဲ၊ ၅-ပဲထက္လြန္ေသာ္ ပါရာဇိက လို႔ ခ်ရတယ္။

                        “အတိေရကမာသေက ဝါ ဦနပဥၥမာသေက ဝါ ထုလႅစၥယံ’ လို႔ ဆိုတဲ့အတိုင္း ေရႊစင္တစ္ပဲထက္အလြန္ ၅-ပဲေအာက္ ယုတ္ေသာဆု ျဖစ္ခဲ့ေသာ္ ထုလႅစည္းအာပတ္လို႔ ခ်ရမယ္

                        “မာသေက ဝါ ဦနမာသေက ဝါ ဒုကၠံဋံ’ လို႔ ဆိုတဲ့အတိုင္း ေရႊစင္တစ္ပဲ၊ တစ္ပဲေအာက္ ယုတ္ေသာဆုျဖစ္ခဲ့ေသာ္ ဒုကၠဋ္အာပတ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရလိမ့္မယ္ကြယ့္”

                        “သည္လိုဆို စားေမးပြဲခိုးေျဖျခင္းဟာ ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္စရာ ေကာင္းပါလားဘုရာ့

                        “ေၾကာက္စရာေကာင္းတာေတာ့ ေျပာစရာမရိွေတာ့ပါဘူး၊ ဘာမွ်မေျပာေလာက္တဲ့ ဆုလာဘ္ကေလးအတြက္ႏွင့္ အလြန္မြန္ျမတ္တဲ့ သာသနာေတာ္က ဆံုး႐ံႈးရတာပဲ၊ ရဟန္းငယ္မ်ား အလြန္သတိထားစရာေကာင္းတယ္၊ ပါရာဇိကက်တယ္၊ ပါရာဇိကက်တယ္ဆိုတာ ရဟန္းဘဝႏွင့္ေနသမွ် အျပစ္ျဖစ္ေနတာပဲ၊ ကံထပ္လို႔လဲ ရဟန္းျပန္မျဖစ္ဘူး၊ လူဝတ္ခၽြတ္ၿပီး သိမ္ျပန္တက္လို႔လည္း ရဟန္းျပန္မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ သာသနာေတာ္က အၿပီးအျပတ္ ႏွင္ထုတ္ခံရျခင္းမ်ိဳးျဖစ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ စားေမးပြဲေျဖဆိုခါနီးမွာ စာေမးပြဲေအာင္ျခင္း, မေအာင္ျခင္းဟာ ပဓာနမဟုတ္ဘူး၊ မိမိတက္သိလိမၼာျခင္းက ပဓာန၊ ငါဟာႀကိဳးစားသေလာက္ ႀကိဳးစားထားၿပီးၿပီ၊ သိသင့္သေလာက္ သိထားၿပီ၊ စားေမးပြဲေအာင္ခ်င္ေအာင္ မေအာင္ခ်င္ေန၊ ငါ့ရဲ႕စြမ္းရည္ သန္႔သန္႔ျဖင့္ ငါေျဖဆိုမယ္၊ ငါ့ရဲ႕ ဘဝမွာ အၿငိအစြန္းအထိ မခံဘူးလို႔ သတိႀကီးႀကီးထားၿပီး ေျဖဆိုၾကဖို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ပါတယ္ကြယ္”

                        “မွန္ပါ - သာဓုပါဘုရား၊ သာဓု - သာဓု”

မွတ္ခ်က္။          ။ ၁၉၅၉-ခု၊ ၾသဂုတ္လ ၂၈ရက္ေန႔ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ ပါဠိတကၠသိုလ္ ဗဟိုအဖြဲ႔မွ      ထုတ္ျပတ္ေသာ ကုဋဓမၼာ ဝဟာရ ဝိနိစၦယစာတမ္း ကိုလည္း ဖတ္႐ႈေလ့လာေစလိုပါေၾကာင္း၊ စားေမးပြဲ မသမာေျဖစာရင္း ကိုလည္း သာသနာေရးဦးစီးဌာနမွ ႏွစ္စဥ္ ထုတ္ျပန္လ်က္ရွိပါသည္။

***ဆက္ရန္**

ယေန႔ဗုဒၶဝါဒဆိုင္ရာ အေမးအေျဖမ်ား - အမွတ္စဥ္(၁၁) - ရဟန္းေယာင္ကေပးေသာ ျပႆနာမ်ား

***ေကာက္ႏုတ္ခ်က္***

ႏိုင္ငံေတာ္ ၾသဝါဒါစရိယ၊ ျမန္မာစာၾသဝါဒါစရိယ

ထီးခ်ိဳင့္ၿမိဳ႕ - တည္ေတာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး

ယေန႔ဗုဒၶဝါဒဆိုင္ရာ အေမးအေျဖမ်ား အတြဲ(၁) (စာမ်က္ႏွာ ၈၆-၉၄) မွ ေကာက္ႏုတ္ပူေဇာ္ပါသည္။

ဤ “ေဗာဓိပင္ျပႆနာ အေမး-အေျဖ” အား ကိုယ္တိုင္ျပန္လည္ေရးသား၍

ထီးခ်ိဳင့္ၿမိဳ႕ - တည္ေတာဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ႏွင့္ တကြ

ဆရာ- အရွင္ေတဇာနႏၵ(Tay Ling) တို႔အား ျပန္လည္ေက်းဇူးျပဳပူေဇာ္အပ္ပါသည္။

ကပိၸယ ေမာင္ရဲ

https://www.facebook.com/yewin.tun.71

http://kpymgye.blogspot.com/

 

Wednesday, August 22,2012        11:38 am